یتیم
روحانی و از سادات اصفهان بود. وقتی رضا خان حکم به ممنوعیت عبا و عمامه داد و قرار شد همه لباس متحدالشکل و کلاه پهلوی بپوشند ،"سید جواد میر لوحی" که مدرس و مداح اهل بیت(علیهم السلام) بود از پذیرش این قانون امتناع ورزید اما چماق ماموران شاه تعطیل بردار نبود.
در شرایط جدید سید جواد ،با مشورت علما جواز وکالت گرفت تا این بار با سلاح قانون به جنگ قانون! برود. اما هنوز چند سالی نگذشته بود که بدلیل مشاجره با "داور "وزیر عدلیه و زدن یک سیلی محکم به گوش او روانه زندان شد. سه سال بعد به سید مجتبی، که12 سال بیشتر نداشت، خبر دادند که سید جواد- پدرش-((به طور ناگهانی)) در زندان فوت کرده است.