ورزش صبحگاهی
غالبا" سه شنبه ها دعای توسل بود و شبهای جمعه جلسات تفسیر قرآن و اسلام شناسی.زیارت عاشورا ،دعای کمیل و ندبه هم جای خود.تقریبا" اکثر افراد اصلی هیئت سید بودند:سید عبدالحسین واحدی،سید محمد واحدی ،سید حسین امامی و...نماد هیات پرچم سبزی بود که باکلمات زیبای لا اله الا الله و محمد رسول الله(صلوات الله علیه و علی آله)و علی ولی الله داخل یک هلال ماه آراسته شده بود.
قرائت اذان با صدای بلند هنگام نماز،کلاه پوستی،کفش بندی و ورزش صبحگاهی! از جمله خصوصیاتی بود که مردم،کم کم فدائیان اسلام را با آن می شناختند.
فدائیان اسلام
گفت:«برادران !فعالیتهای پراکنده وشخصی فایده زیادی ندارد؛باید برای کارها و مبارزاتمان برنامه منظمی داشته باشیم».
سیدحسین امامی باشور و هیجان خاصی برخاست و گفت:
- من به همه مقدسات قسم می خورم که برای برپایی حکومت اسلامی قیام کنم،اگرچه دراین راه فدا شوم«جانها فدای اسلام»!
سید مجتبی پس از چند لحظه سکوت ادامه داد:«برادران من حضرت سید الشهدا(ع)را در خواب دیدم که بازو بندی بر دست راست من بستند»بغض گلویش راگرفت ،همه با بی صبری به او نگاه می کردند،نواب بر خود مسلط شد و گفت:
-روی آن نوشته شده بود«فدائیان اسلام»