اولین قیام
اواخر جنگ جهانی دوم و مدتی بعد از آن ، به واسطه این که دولت ایران موظف به تامین خوراک سربازان سه کشور متفق(آمریکا –انگلیس و روسیه )بود، وضعیت زندگی مردم به خصوص در شهرهای مرکزی سخت و مشقت آور بود.
نان نایاب وگران بودونانوایی ها شلوغ.حبوبات ،برنج ،قند و شکر هم جیره بندی شده بود.
17آذر1321 همین که زنگ تفریح خورد ، روی یک صندلی چوبی ایستاد-هروقت می خواست حرف مهمی برای بچه ها بزند همین کار را می کرد-و رو به دانش آموزان گفت:<<...برادران ما در مقطعی از تاریخ وطنمان قرار گرفته ایم که دربرابر آینده مسئولیم...هجوم اجانب ، بنیادهای مذهبی ما را تهدید می کند و انسان عصر ما را به صورت برده در می آورد...در گذشته اقتصادما واکنون شخصیت ما را می کوبند... پدران ما نمی دانند به کارشان برسند یا ارزاق ما را تهیه کنند.بهتر اینکه ما حرکت کنیم و برویم جلوی مجلس و خواسته هایمان را به دولت بگوئیم تا تکلیفمان را معین کند...>>حرفهای نواب که تمام شد دانش آموزان مدرسه <<صنعتی آلمانها>>به طرف مجلس شورا به راه افتادتد . در طول مسیر دانش آموزان مدرسه ((ایرانشهر))و ((دارالفنون))نیز به آنان پیوستند.شهامت آنها باعث شد مردم هم به آنها ملحق شوند.حوالی مجلس ماشین های ارتشی جلوی مردم ایستاد و راهپیمایی اعتراض آمیز دانش آموزان به خون کشیده شد.دو شهید و دهها مجروح.
عصر همان روز مجلس جلسه ی ویژه ای تشکیل داد و ((قوام)) نخست وزیر سفارشی اشغالگران برکنار شد.